Bärtschi Bärtus Bärtu

O ds Bärndütsch isch nümme das, wos eis isch gsi. Es git hütt Bärner, wo nid emau me ‚das’ chöi säge. Di hei äue ke Zyt me für richtig z schnure. Di säge vor luter Herjemers dert, wo me ‚das’ sött säge, nume no: ‚ds’! Ds! Ds! Ds!

’berchunnsch ja ds Gluggsi, du!

E dasch mer scho klar, es gitt Variante uf Bärndütsch. I säge o nid geng ‚das’, zum Bischpiu: das isch luschtig gsi. Mängisch säge ni o: eh, des isch jitz luschtig gsi! U de ischs vilech me es E aus es A, aber immerhin no ne Vokau. ‚Eeeeh, ds isch itz luschtig gsi’ – dasch z Chaub gmacht. Dasch ja d Zunge verschtucht! Vo däm hauteni grad gar nüt. Nenei, weme änderet, mues me wüsse, wie. Zum Bischpiu schtatt ‚das isch ds Chaub gmacht’ cha me säge, ‚dasch ds Chaub gmacht’, macheni ja säuber o. Daschadet em Bärndütsche nüt. Me cha sogar säge ‚Zampaschta’ schtatt ‚Zahnpaschta’, aues immer no guet, oder? U mängisch seit eine ja, u mängisch seit är aa, ohni Jott, wes grad so wott us em Schnabu trohle. Nüt dergäge, machi säuber nämlech o.

Aa!

I ha ne Unggle gha, dä hett sogar m-aa gseit schtatt ja u isch so o dür ds Läbe cho. Dä hett so langsam gredt, wi ders hütt fasch nieneme ghöret. Dasch der bärndütschischt Bärner Gieu gsi, woni je ha kennt. Bärtschi Hene. Tschou Hene, wi geits der? E ja, so hett me ne öppe gfragt. U meinet dir, dä heig grad Antwort ggä? Hjä! Zersch si zwöi langsami Röichli us der Tubakpfiiffe cho, u när hett er der Gring e chly schreg umeträit, u de hett er ersch Alouf gno, fasch wine Chue, bevor si Muuh macht:

Mmmm-aaa? Das hett entweder tönt wine gmuheti Chuefrag, aus müess er sechs no riiflech überlege, wis ihm eigentlech göng. Oder so wi: i cha nid chlage, aber derzue hett er Nei gmacht mit em Chopf, öppe so: Hene, wi geits? – Mmaaaa! U wener ganz gschprächig isch gsi, de hett er nach ere Pouse no gseit: mängisch guet. --- U mängisch besser. E ja, dä hett richtiggehend Kombinatione usegfunge mit nume emne A, dä hett mit A alei mängisch ja gseit u mängisch nei u mängisch grad beides zäme. Hene, was meinsch, wird der Hunspärger hüür wider Schwingerchünig? M-aaa… u das hett gheisse: äue nid. Är hett auso Ja gseit u Nei gmeint. Ja säge u der Gring schüttle heisst nämlech o nei.

Nume: umgekehrt geits nid, me cha nid Nei säge u mit em Chopf nicke. Dasch blöd oder, das macht ke Mönsch. Das hett nidemau Bärtschi Hene gmacht.